Lieve leden,

Normaal heb ik nooit zo’n moeite met verhalen schrijven, zeker niet als ze alleen voor mezelf zijn. Als het voor een heel dispuut is wordt het echter een ander verhaal, zeker omdat vele leermeesters mij voor zijn gegaan. Een interessant, intellectueel verhaal schrijven dat ook nog eens humor bevat, en dat vraag je dan van een vrouw.

Misschien moet ik me, ook tijdens het schrijven van een Praespraat, bezig houden met dingen waar ik wel goed in ben, mensen hypen. Gelukkig is daar momenteel de perfecte kans voor, ons purperen clubje wordt namelijk alweer 10 jaar oud. Ik weet niet of u zich nog iets kan herinneren van toen u zelf 10 jaar oud was. De wereld was nog zo onbekend en alle mogelijkheden lagen voor uw voeten. U was nog klein en naïef, maar had al wel veel geleerd en u voelde zich onverwoestbaar. Lego, Plamobil en Kapla hielden u uren bezig en sprookjes werden nog geloofd.

Nu wil ik ons mooie dispuut niet klein en naïef noemen. Wat mij betreft hebben we al veel bereikt met elkaar. We hebben onze zaakjes goed op orde, en daarnaast hebben we ook onze eigen identiteit ontwikkeld als ODMC. Om de donderdag borrelen, waar de helft al dronken aankomt van de Newton borrel, gezellig samen pilsen, dom lullen, eten bij de muur (of bij de Pimpelaar, maar daar is de eigenaar minder groot fan van), daarna door voor shotjes naar de Shooters, naar de Rocks of belanden in het gat. Het klinkt allemaal zo simpel, en dat is het misschien eigenlijk ook wel, maar ik had het voor geen goud willen missen. Naast borrelen hebben we de afgelopen jaren ook veel activiteiten gedaan. Voor mij persoonlijk blijven de weekendjes weg altijd het meest speciaal. Met de zwemshows, chagrijnige ODMC’ers want ‘we moeten helemaal naar de Franse grens’, andere chagrijnige ODMC’ers want we mochten we niet verder dan Kylians achtertuin door Corona. Schade aan auto’s en boten, gezonken mobieltjes en slapende mensen terwijl de rest aan het opruimen was. Maar ook grotten bezoeken, veel dansen, lachen en optredens, bootjes varen (Esmée heeft hier minder van genoten), spelletjes, samen eten en nog veel meer. 

Naast weekendjes weg, is Monnik Mark ook een belangrijk onderdeel geworden van ODMC. Jammer dat er elk jaar een paar mensen ziek zijn die het dan weer moeten missen. Daarnaast kan ik ook altijd erg genieten van de spontane ideeën. Meedoen aan muziek quizzen, Weizen drinken in de zon, of huisfeestjes. 

Ja we hebben veel gedaan met z’n allen de afgelopen 10 jaar. Ik wil deze Praespraat dan ook de mogelijkheid nemen om jullie hier allemaal te voor bedanken. Ik ben elk van jullie extreem dankbaar onderdeel te mogen zijn van dit prachtige dispuut en ik hoop dat velen van jullie deze mening delen. Ik ben benieuwd wat de komende 10 jaar ons voor purpers gaat brengen. 

Eva van Os

Praeses der 8e Praesidium ODMC te Enschede

Dankbaar voor ons purperen clubje

Meester van de terugblikken