Beste leden,
Het is al weer december. En daarbij de laatste dag van niet alleen de maand en het jaar, maar ook van een decennium. Er is de afgelopen tijd veel gebeurd. Deze maand heeft bijvoorbeeld een aantal mooie feestdagen met zich mee gebracht. Zo viert het grootste deel van Nederland een slap aftreksel van Monnik Mark, genaamd Sinterklaas. Maar zo is ook iets recenter de afstammeling van het Knoesteren gevierd, namelijk Kerstmis. Om mij wat beter in dit feest te verdiepen ben ik op zoektocht gegaan. Ik heb me begeven naar een Pelgrimsoord voor veel christenen. Namelijk het Vaticaan. Als assistentie had ik mijn ouders en mijn zusje meegenomen. Vooral omdat mijn ouders bereid waren dit te financieren.
Zoals velen van jullie misschien wel of niet weten is het Vaticaan vrij klein. Ze hebben niet eens hun eigen vliegveld. Dus we zijn geland in Rome, een stad die wel twee vliegvelden heeft. Vanuit daar zijn we naar een hotel gegaan. Ook in Rome, want het Vaticaan heeft ook geen hotels. Eenmaal genesteld in het hotel zijn we op zoektocht gegaan naar dit fabelachtige Vaticaan. We zijn in Rome zelf veel verschillende grootse tempels tegen gekomen. Monumenten aan grootste krijgers, keizers en zelfs goden. We hebben zelfs een rondleiding gevolgd door de stromende regen om er maar achter te komen hoe het nu precies zat met dat Vaticaan. M�n zusje en ik zijn zelfs naar een club geweest om te kijken of daar iemand iets wist. (Hyuna bedankt voor de locatie, was top!) We dachten immers dat alle goede verhalen beginnen in een herberg met een goed glas alcohol. Dat was echter niet het geval. Nadat ik als één van de grootste units in de club een aantal jongen bij m�n zusje heb weg ge�ntimideerd, zijn we toch maar elders gaan zoeken. Jullie denken nu misschien: Martijn één van de grootste? En daarop kan ik jullie antwoorden: Ja, in Rome zijn de mensen niet zo groot (Rick, dit is je kans!) Uiteindelijk op onze laatste dag in Rome hebben we de metro naar het Vaticaan toch gevonden. Deze reed gewoon om de 10 minuten. En omdat we voor de tijd al entreetickets hadden gekocht, hoefden we niet eens meer in de rij te staan. Het Vaticaan was prachtig, het eerste deel bestond eigenlijk uit een groot museum, met allerlei beelden van vroeger, vervolgens kwamen we in een lange gang met een reusachtig aantal schilderwerken. En uiteindelijk was daar dan de Sixtijnse Kapel. Deze staat natuurlijk bekend om het meesterwerk: De Schepping van Adam, een prachtige verbeelding door Michelangelo (1). Een leuke bijkomstigheid van dit meesterwerk is dat de doek waar God zich in begeeft anatomisch overeenkomstig is met het menselijk brein. Of Michelangelo hiermee wilde zeggen dat God enkel in ons brein bestaat weet niemand, maar het zou zomaar kunnen. Onze zoektocht was ten einde. Het Vaticaan was doorkruist. We zijn ook nog naar de St. Pieter geweest, maar ook daar hebben we geen extra informatie kunnen verkrijgen over het Kerst feest. Het zal dus blijven bij een verhaal over een baby in een kribbe ergens lang lang gelden.
Toen we terug kwamen in Nederland was ik eigenlijk toch wel ietwat teleur geteld in de gebrekige vondsten. Dus op tweede kerstdag hebben we de hele scoutinggroep St. Jeroen Bambi laten ombouwen tot levende kerststal. Misschien kon het naspelen van het scenario zoals dat tweeduizend jaar geleden is gebeurd helpen inzien wat het feest voor ons betekend. Dit gaf geen nieuwe inzichten en heeft me doen besluiten mijn zoektocht te stoppen.
Echter was dit tripje niet het enige waar dit jaar van genoten is. Sterker nog, dit zal ��n van de minst interessante dingen zijn voor de meeste lezers. Daarom zal ik nu proberen in vogelvlucht het jaar samen te vatten met de belangrijkste en meest kenmerkende dingen voor ODMC.
Het begon natuurlijk allemaal met het vieren van Nieuwjaar. Dit gebeurde ook toen, net als dit jaar, bij de heer Vliem thuis met een klein gezelschap. Ik kan me nog goed herinneren dat ik m�n ouders had beloofd thuis te blijven en dat ik daar achteraf spijt van had. Vervolgens gaan we door naar de volgende maand waarin we weer uitbundig Monnik Mark gevierd hebben. Dat was bij de heer Groeneveld en de heer Water thuis. Ook hier moest ik helaas voor het grootste deel afwezig zijn door andere verplichtingen. Ik heb iets meegekregen van ziekte bij de heer Water, maar gelukkig was hij weer volop aan het genieten tegen de tijd dat ik binnen kwam.
Vervolgens hebben we halverwege maart weer het Datediner gehad. Dit jaar zijn we eerst uitbundig gaan eten bij de Beiaard, gevolgd door een dessert bij Van Der Pool en toen we het toch over pool hadden zijn de meesten na de tijd gaan poolen. Ook dit was weer een mooie aangelegenheid om ons te mengen met mensen buiten ons dispuut, binnen ons dispuut. Ik heb het in ieder geval als een goede stok achter de deur kunnen gebruiken om weer eens op date te gaan. Dat hier vervolgens niks van gekomen is, heeft natuurlijk niks met dit gewelde zootje ongeregeld te maken.
En nog geen week later was het nog een keer feest. En niet zomaar een feest! Het Tomorrow Never Dies Diesfeest! We waren allemaal in ons meest nette kloffie gaan drinken in de Tabula Rasa, echter waren sommige mensen toch niet zulke goede spionnen en zijn ze blijkbaar in de generaal gesnapt wat ons een flinke boete heeft bezorgd. Wie er nu precies waren? Geen idee. Of het daadwerkelijk gebeurd is? Geen idee. Of we de boete konden betalen? Zeker wel! Want het was een kei geslaagd feest!
De volgende maand hebben we genoten van een voortreffelijk Kerstdiner bij de heer Rozema thuis. De smaken waren weer voortreffelijk en de port weer verrukkelijk. Deze traditie helpt ons dispuut toch altijd weer samen komen. Onze grote vriend Robin de Vries is van mijlenver gekomen om ons weer te zien en te spreken. Misschien is dat ook wel de echte betekenis van het kerst feest waar ik eerder deze Praespraat zo over aan het nadenken was. Maar dat was niet het enige dat ons in april verbonden heeft. Ook zijn we met z�n allen naar record-brekende film: Avengers: Endgame geweest. Dit digitale filmspektakel heeft voor veel mensen een speciaal plekje gekregen. De gehele Marvel Cinematic Universe is ook ��n van de dingen die voor mij dit decennium heeft getekend.
In mei heeft een klein ODMC-team nog meegedaan aan de Newton-Rally. Deze cross door de regio was naar mijns inziens een zeer geslaagde dag! Ook was het in mei eindelijk zo ver voor onze enige echte heer Schilder om zijn titel als Mechanical Engineer te krijgen. Met zijn verhaal over bladveren heeft hij een plekje bemachtigd op een promoveerstoel. Dus gelukkig hoeven we hem voorlopig nog niet helemaal te missen!
In juni hebben we niet veel met het dispuut gedaan, wel hebben we een ODMC-first gehad. En wel met mevrouw Wetsteijn. Zij is namelijk als eerste van het dispuut het huwelijk betreden. Samen met Fernando zit ze nu te genieten van de Mexicaanse zon (denk ik) terwijl wij hier naar de mistige lucht kijken.
In juli hebben we ons echter wel weer wat drukker gemaakt. Toen hebben we namelijk een heus Eindejaars-Pannenkoeken-en-water-festijn gehouden. Hoewel het meeste water achterwege bleef, is ook hier flink van genoten. En voor bijna de helft van het dispuut hebben we ook in deze maand de OD&DMC sessies gehouden. De verhalen die jullie hierbij hebben gecre�erd staan natuurlijk beschreven in de eerste ODMHymne, zoals is voorgedragen tijdens het ODMWeekend.
In augustus hebben we van onze enige echte Ridder Arko-Broek Hazenberg afscheid mogen nemen. Ook hij heeft het voor elkaar gekregen om de titel van Mechanical Engineer te mogen gebruiken. Deze moet helaas wel gepaard gaan met zijn alias Zuiderduin, maar dat is te overzien. Ook is in augustus de Kick-in begonnen en gezien het kroost dat we nu bij ons een verpurpering hebben lopen, de ODMCantus die we hebben gehad, en natuurlijk het SOWWah lijkt ook dit een vrij geslaagde actie geweest te zijn.
In september zijn we onze zuiderburen gaan opzoeken tijdens het ODMWeekend. Een prachtig uitstapje naar het verre verre bijna Frankrijk. Hier hebben we mogen genieten van heel veel drank, grotten, een Bonte Avond en een hele lange auto rit. Ook mochten we onze eigen Brummie feliciteren met zijn afstuderen. Onze derde afstudeerder van het jaar heeft met een leuke opdracht al een mooie baan weten te vinden!
Oktober was voor ODMC een wat stillere maand. Echter heeft een klein groepje staalliefhebbers zich helemaal naar het verre Duitsland begeven om daar samen met Rick, naar tanks te kijken in de ODMTank-Tour Mark II. Het is bewonderlijk hoe de heer Zwagerman alles wat op de bordjes bij de tanks staat kan vertellen zonder de bordjes te hoeven lezen. De parate kennis over tanks is bij hem zeker niet gebrekig! Ook heeft het praesidium hard gezocht naar opvolgers. Naar mensen voor een nieuw begin.
Dat nieuwe begin hebben we in november gekregen in de vorm van een ALV met daarmee een nieuw Praesidium. Nu ik de draad heb mogen op pakken is het aan mij om jullie een soort van te sturen naar een prachtig nieuw jaar met vele nieuwe fantastische ervaringen!
En daarmee zijn we al weer in december aangekomen. De meeste dingen die we deze maand gedaan hebben staan u allen nog wel bij, de borrels, de daghap en vooral de commissie vergaderingen. We gaan proberen ODMC weer volop in beweging te krijgen met als voorste doel in het nieuwe jaar: Het verzekeren van een stamkroeg met schappelijke prijzen. En daarnaast een hele boel plezier en saamhorigheid.
Ik zal in deze samenvatting vast het een en ander vergeten zijn. Natuurlijk hebben we ook borrels en daghappen gehad het afgelopen jaar. En er zullen hier en daar geweldige grappen zijn gemaakt die ik me op het moment niet meer kan herinneren. Maar ��n ding is zeker, ik wens jullie allen het beste toe voor het komende jaar.
Met vriendelijke groet,
Martijn Mos
Praeses der 5e Praesidium ODMC te Enschede
Bagheera van de St. Jeroen Bambi te Hengelo
Geestelijke in de orde van Thor Odinson
Bard van de OD&DMC
[1] https://en.wikipedia.org/wiki/The_Creation_of_Adam

Log in om reacties te bekijken.