Home - Praespraat pagina 4

Vannacht vier('Vo)en we het nieuwe jaar, maar voordat we dit doen kijk ik graag nog even met u terug naar het afgelopen jaar. Weer is er een hoofdstuk afgesloten en ook in dit hoofdstuk is er weer genoeg gebeurd. We hebben nieuwe leden mogen verwelkomen, het afstuderen van onze vrienden mogen vieren en gelukkig weer avonturen zonder COVID mogen ondergaan. Op uitnodiging van Praeses van Os, bespreek ik met u graag de volgende quote, met deze zaken in gedachten.


Yesterday is history, tomorrow is a mystery, but today is a gift. That is why it is called the present.

Master Oogway

De lichting nieuwe leden die wij aan ons dispuut hebben mogen toevoegen, zullen vanaf dit jaar ook onderdeel zijn van onze geschidenis als dispuut. Voor mij voelt dit als uitbreiden van onze familie. Een familie hoeft niet een constante te zijn en het is iets dat zich altijd zal evalueren. Zo zijn er ook dit jaar weer mensen afgestudeerd (nogmaals gefeliciteerd) en is het dispuut niet alleen gegeroid maar ook verandered. Hoewel zij nu de befaamde Poppen en Pokken status dragen, hoeven wij geen afscheid te nemen. Als Pop of Pok zijn ze onderdeel van onze geschiedenis en zijn zij daarmee een basis om onze identiteit op voort te bouwen.


Het mysterie van aankomend jaar, geeft ons weer de nodige vraag stukken. Wie zijn wij als dispuut? Wie zijn wij als persoon? En wat is onze rol in een bredere context? Ook aankomend jaar zal er weer genoeg aanleding zijn voor een discussie. Zowel grote maatschappelijke vraagstukken, als de energie transitie, de situatie in Oekra‹ne en de polarisatie van onze nationale politiek zullen niet over de jaarwisseling worden. Maar ook veel lokalere posities zoals die met betrekking tot de internationalisatie van onze universiteit, zullen onderdeel blijven van onze identiteit. Ik kan mij zo voorstellen dat men enig gevoel van machteloosheid heeft over de induviduele invloed met betrekking tot deze zaken, maar onderschat niet wat de geweldige impact van één gepasioneerde en geinformeerde stem kan zijn in zoiets mysterieus als de toekomst.


Persoonlijk zie ik mijn huidige situatie ook echt wel als een cadeautje, als ik daar ook maar enigszins mijn best voor doe. Toegegeven, het is veel makkelijker om kritisch te kijken naar de directe omgeving. Ik heb mij hier zelf ook veel te vaak schuldig aan gemaakt. Of het nu gaat om misinformatie in belangerijke politieke gesprekken, de onvermijdelijke fouten van besturen binnen onze eigen omgeving of de onsymmetrische uitkomst van mijn pub golf score kaart. Tergelijkertijd is de intentie van deze politieke gesprekken een verbetering van de huidige gang van zeken, zetten deze besturen zich belangeloos in voor een ander en heeft Jona in zijn uppie een donders mooie activiteit neergezet. Een actitiveit die ik met jullie heb mogen doen en zelf weer beter ben uitgekomen


En zo is het overheersende gevoel dat ik op de vooravond van de jaarwisseling heb, vooral een gevoel van dankbaarheid. Dank dat jullie onderdeel zijn geweest van mij als persoon, dank voor alles wat jullie bij hebben bijgedragen aan mijn omgeving en dank voor motivatie die jullie mij hebben gegeven om zelf ook die verbetering na te streven.


Kusjes van de voormalige Praes
Marcel Vliem
Praeses der 4e praesidium ODMC te Enschede
Ontwijker in de order van de deadline
Editter van Hollywood
Jarige in de orde van het Prasesidium
De enige heropgestaande
Hij die zijn ongelijk toe geeft
Fan van Praeses 8


Het nieuwe collegejaar is al even van start, maar er zijn de laatste tijd veel veranderingen. Zo hebben we nieuwe verpurperaars, een nieuw Praesidium, geen vaste kroeg en Viper Peach in Diepzat. Ook hebben we sinds kort te maken met klimaatgekkies voor de Newton bus, een nieuw kandidaatbestuur bij Newton en bier estafettes die we niet meer kunnen winnen. 
Er is gelukkig ook veel hetzelfde gebleven: aubergines zijn nog altijd paars, foto’s maken met ODMC’ers die daar geen zin in hebben blijft heel moeilijk voor verpurperaars, november is tyfus koud, en er wordt niet genoeg gezopen. 
Ook blijft ODMC altijd ODMC, en de donderdag is nog altijd onze borreldag. Als het een beetje mee zit gaan we zelfs weer terug naar onze oude kroeg. De Gold Rush heet dan ondertussen wel de High5, maar de muziek staat nog steeds aan de harde kant. 
Maar goed, nog even terug naar die veranderingen. Ondanks dat ik erg blij ben met onze Verpurperaars en ik me vereerd voel dat ik mezelf de Praeses van ODMC mag noemen, ben ik eigenlijk niet zo’n fan van veranderingen. Misschien word ik gewoon oud. 
Maar we hebben natuurlijk veel veranderingen meegemaakt de afgelopen jaren. Corona heeft een grote invloed op ons allemaal gehad en we hebben moeten leren leven met ’het nieuw normaal’. Wat dat precies betekent weet ik niet, maar ik heb wel het idee dat veel studenten anders in het leven staan dan voor Corona. Maar nogmaals, misschien word ik gewoon oud. 
Vroeger was studeren meer een bijbaantje, iets wat je een paar uur per week deed, tussen het bier drinken, uitslapen en niks doen door. Er was tijd genoeg en activiteiten waren allemaal leuk. Bier drinken voelde nog niet als alcoholisme wat je eenzaam in je kamer achter een scherm deed, maar was pure gezelligheid. 
Sinds corona zijn mensen meer vrije tijd gewend, liggen ze meer in bed en wordt studeren veel serieuzer genomen. Of in ieder geval dat idee heb ik. 
Nou wil ik niet zeggen dat ik een kei ben in WB, maar statica en dynamica zijn me altijd redelijk goed af gegaan. Ik heb tijdens deze vakken een wet geleerd van een slimme man: alles dat in beweging is in beweging blijft tenzij er een kracht op werkt. Als het stil staat blijft het stil staan tot er een kracht op werkt. Ik heb het idee dat mensen ook zo werken. Als je eenmaal in een flow (Marcel flow!) zit, blijf je in die flow, tot dat er een verandering (kracht) opduikt. Tijdens corona zijn we allemaal even stil gaan staan, en de kracht die we nodig hebben om weer ons oude zelf te worden heeft nog niet iedereen gevonden. We zijn gewend om serieus te studeren, want dat hebben we twee jaar gedaan. 
Nou heb ik ooit wel een boek gelezen over gewoontes. Het belangrijkste wat hier in stond was dat je een ’cue’ hebt, dan een routine uitvoert, en uiteindelijk een ’reward’ krijgt. De cue kan bijvoorbeeld zijn, je wekker gaat. Je routine is dan chagrijnig je wekker uitzetten en verder proberen te slapen, je reward is dat je langer in bed kan blijven liggen en het langer warm is. 
Als je eerder op wil staan, moet je niet je cue veranderen, maar je routine. Neem bijvoorbeeld 5 seconden om je lamp aan te doen voor je weer chagrijnig terug in bed gaat liggen, of drink een slokje water. Als je dit blijft doen, went je lichaam hier aan. Zo kan je jezelf in kleine stapjes nieuwe routines aanleren. Het is dan wel belangrijk dat je jezelf een reward blijft geven. Als je bijvoorbeeld je koffiezetapparaat naast je bed zet, en je als nieuwe routine even op het aan-knopje moet drukken, is je reward een kopje koffie in bed. 
Nou is het wel heel makkelijk om te zeggen natuurlijk, maar ik denk dat we met heel ODMC wel wat extra kracht kunnen gebruiken om weer in onze voor-corona energie te komen (behalve natuurlijk als je nu juist meer geniet van alles, nogmaals misschien word ik gewoon oud). 
Ik stel voor om met z’n allen hier aan te gaan werken, hoe? Goeie vraag. Voor wanneer? Ik wil voorstellen, voor de week van het lustrum, zodat we met z’n allen super hyped de lustrum week in gaan. Ik heb gister het thema gehoord en spoiler: het wordt leip!

Eva van Os

Praeses der 8e praesidium ODMC te Enschede


1 2 3 4 5 27 28
ODMAgenda

Jij kunt je gat opvullen met een paal dan blijft hij tenminste op zijn plek.

Tijmen