Home - Praespraat pagina 24

Waarde decadentelingen,

Met de zoete klanken van de Top2000 op de achtergrond en enkele verse
oliebollen van dhr. Vliem in de maag, is het dat ik mijn laatste schrijven van
2017 voltrek. Met nog enkele uren te gaan voordat de bubbels geschonken worden
en de leden beschonken worden is de tijd aangebroken om eens terug te kijken op
het afgelopen jaar.

Het jaar 2017 was een relatief kort jaar waarin toch erg veel gebeurd is.
Het was het jaar waarin vele records gesneuveld zijn: de minste doden in de
luchtvaart ooit, de langste formatieperiode ooit en het grootste aantal leden
van ODMC ooit. Welingelicht en goed voorbereid als ik altijd ben heb ik de
digitale zoekmachine google geraadpleegd om een overzicht van wat er zich nou
eigenlijk in de wereld heeft afgespeeld het afgelopen jaar. De belangrijkste
conclusie die hieruit valt te trekken is dat we met zijn allen veel meer zijn
gaan geven om wat er écht toe doet: Nederland was maandenlang in de ban van de
breuk en godzijdank ook weer het herstel van de relatie tussen Enzo Knol en
Dee. Ook een nogal cryptische tweet van de supreme leader Trump wist de
gemoederen te beroeren. Volgens het parool maken de tweeling van Beyoncé, de
gouden douche van Patricia Paay en de wereldhit van Famke Louise de top 5
compleet.

Na tal van lijstjes bekeken te hebben en tevens wikipedia doorgespit te
hebben is er maar een conclusie te trekken: de wereld heeft behoefte aan
opschudding. Waar in het verleden de Sovjet Unie, Al Qaida en Islamitische
Staat voor nieuws zorgden, is er een machtsvacuüm ontstaan. Het is tijd om tot
ongekende hoogtes te stijgen, de wereld ligt aan onze voeten! Als tegenwoordig
de tekst “Vroem, vroem” al genoeg is om gezien te worden door miljoenen mensen,
is het duidelijk dat het muzikale hoogstandje genaamd het ODMLied de wereld
versteld zal doen staan. Een prachtig moment om dit ten gehore te brengen,
naast altijd dan, is tijdens de viering van ons eerste lustrum, waar we de
wereld zullen laten zien wat ODMC in zijn eerste vijf levensjaren bereikt
heeft, maar daarover later meer.

Luisterend naar de Top2000 is het evident dat het belangrijk is om potentie
ten volste te benutten. Hoeveel artiesten komen er wel niet voorbij die
stierven voordat ze überhaupt doorbraken, hoeveel hebben er hun belofte niet
waargemaakt? Als er één ding is waar ik zeker van ben, is het wel dat dit
binnen ODMC geen issue is. Op dit moment wordt er door verschillende leden hard
gewerkt aan prachtige activiteiten, aan het lustrum, het ODMWeekend en staat er
een volle ketel bier te gisten tot perfectie.

Ik ben me er terdege bewust van dat mijn laatste schrijven enige wenkbrauwen
heeft doen optrekken en zonder op details in te gaan, kan ik met de handen op
het hart (niet echt, want anders wordt het typen lastig, maar jullie snappen
hopelijk wat ik bedoel) dat de komende praatjes van minstens de kwaliteit
zullen zijn die verwacht mag worden van een waardig ODMC’er.

Voor nu rest mij jullie een geweldig nieuwjaar te wensen, een mooi feest en
veel gezondheid te wensen. Ik hoop dat we er samen komend jaar nog een schepje
bovenop doen, het onderste uit de kan boven halen, tot het gaatje gaan, alles
uit de kast halen en alles op alles zetten om er het beste jaar tot nu toe van
te maken.

Hopende jullie allemaal snel te zien, voorzien van alle gebruikelijke
ledematen, berust ik,

Cas Hollaar, eerste van zijn naam

Epische Epibreerder Eerste Klasse

Koning Keihard Kul Klappen

Waarde leden, ledinnen,

wat vliegt de tijd toch! Voor mijn gevoel is het nog zo kort geleden dat ik
de vorige praespraat uit mijn duim zoog. Jullie kennen natuurlijk allemaal het
gezegde “de tijd vliegt als je het naar je zin hebt”, nou, dat gaat wel op voor
afgelopen maand. Wat een maand, wat een maand! Graag neem ik jullie even mee
langs een aantal evenementen die deze maand plaatsvonden, in willekeurige
volgorde, hetgeen compleet ongerelateerd is aan mijn absentie van motivatie om
moeite te doen om dingen logisch op een rijtje te zetten.

Herinnert u zich allen het gala nog? Ja? Lààààf! Ik moet zeggen dat ik het
erg lastig vind om over het gala te schrijven, zeker gezien het feit dat ik me
er niets van kan herinneren. Mijn agenda vertelt me dat dit plaats gevonden
heeft, en ik heb ergens vaag een keer foto’s voorbij zien komen, dus het moet
wel waar zijn. Bij dezen mijn poging om jullie te doen geloven dat ik er was
aan de hand van een aantal generieke feitjes die voor ieder gala gelden, speel
vooral mee, dat is leuk. Iedereen had goed zijn best gedaan om er zo netjes
mogelijk uit te zien, allemaal in rokkostuum of galajurk, met die prachtige
corsages verzorgd door mej. Wetschteijn. Na de openingsdans die voor een
belangrijk deel van ons dispuut iets te vroeg kwam, begon het een beetje op
gang te komen. Erg veel werd er niet meer gedanst, maar ter compensatie heeft
er zelden ook maar iemand zonder drankje in de handen gestaan. Die straaljagers
bleven maar komen en naar mate er meer tijd verstreek, verstreek deze ook
steeds sneller, hetgeen een vicieuze cirkel vormde die eindigde met een gezonde
dosis hoofdpijn en/of misselijkheid de volgende ochtend. Kortom, een zeer
geslaagde avond!

Of herrinert u zich anders het moment dat aspirant Van der Wal zijn
aubergine vergat op weg naar de Coop en hoe hij vervolgens tegen de instructies
in zelf een taart ging regelen als goedmakertje maar hij gezien dat niet is hoe
het werkt de volgende dag alsnog gestraft werd? Niet? Oh, dan moet dat
misschien begin komende maand gebeuren. Maar ik kan jullie natuurlijk niet
zonder de afloop van dit verhaal laten zitten… Om nu dan eerst verder te gaan
met andere verhalen is ook weer zowat, dat leidt de aandacht ook weer af van
waar het om gaat… Wat te doen, wat te doen…

Wordt morgen (waarschijnlijk) vervolgd!

Uw Praeses

Cas Hollaar, eerste van zijn naam

Epische Epibreerder Eerste Klasse