Home - Praespraat pagina 24

Waarde leden, ledinnen,

wat vliegt de tijd toch! Voor mijn gevoel is het nog zo kort geleden dat ik
de vorige praespraat uit mijn duim zoog. Jullie kennen natuurlijk allemaal het
gezegde “de tijd vliegt als je het naar je zin hebt”, nou, dat gaat wel op voor
afgelopen maand. Wat een maand, wat een maand! Graag neem ik jullie even mee
langs een aantal evenementen die deze maand plaatsvonden, in willekeurige
volgorde, hetgeen compleet ongerelateerd is aan mijn absentie van motivatie om
moeite te doen om dingen logisch op een rijtje te zetten.

Herinnert u zich allen het gala nog? Ja? Lààààf! Ik moet zeggen dat ik het
erg lastig vind om over het gala te schrijven, zeker gezien het feit dat ik me
er niets van kan herinneren. Mijn agenda vertelt me dat dit plaats gevonden
heeft, en ik heb ergens vaag een keer foto’s voorbij zien komen, dus het moet
wel waar zijn. Bij dezen mijn poging om jullie te doen geloven dat ik er was
aan de hand van een aantal generieke feitjes die voor ieder gala gelden, speel
vooral mee, dat is leuk. Iedereen had goed zijn best gedaan om er zo netjes
mogelijk uit te zien, allemaal in rokkostuum of galajurk, met die prachtige
corsages verzorgd door mej. Wetschteijn. Na de openingsdans die voor een
belangrijk deel van ons dispuut iets te vroeg kwam, begon het een beetje op
gang te komen. Erg veel werd er niet meer gedanst, maar ter compensatie heeft
er zelden ook maar iemand zonder drankje in de handen gestaan. Die straaljagers
bleven maar komen en naar mate er meer tijd verstreek, verstreek deze ook
steeds sneller, hetgeen een vicieuze cirkel vormde die eindigde met een gezonde
dosis hoofdpijn en/of misselijkheid de volgende ochtend. Kortom, een zeer
geslaagde avond!

Of herrinert u zich anders het moment dat aspirant Van der Wal zijn
aubergine vergat op weg naar de Coop en hoe hij vervolgens tegen de instructies
in zelf een taart ging regelen als goedmakertje maar hij gezien dat niet is hoe
het werkt de volgende dag alsnog gestraft werd? Niet? Oh, dan moet dat
misschien begin komende maand gebeuren. Maar ik kan jullie natuurlijk niet
zonder de afloop van dit verhaal laten zitten… Om nu dan eerst verder te gaan
met andere verhalen is ook weer zowat, dat leidt de aandacht ook weer af van
waar het om gaat… Wat te doen, wat te doen…

Wordt morgen (waarschijnlijk) vervolgd!

Uw Praeses

Cas Hollaar, eerste van zijn naam

Epische Epibreerder Eerste Klasse

Waarde leden,

Het is nog geen week geleden dat ik met een brok in de keel heb moeten toekijken hoe de beste praeses die ODMC zich ooit had kunnen wensen terugtrad. Ik heb het natuurlijk over dhr. Vonk. Deze man trok zich met pijn in het hart terug en ontnam daarmee het laatste beetje democratie uit ons dispuut. Ik zal nooit vergeten hoe hij ODMC een grote stap dichter bij een dictatuur bracht door zichzelf op te offeren en de stemming over een nieuw praesidium op die manier slechts symbolisch maakte. Jona, bedankt! 

Het was diezelfde avond dat ook een andere Praeses terugtrad. Na een jaar vol vreugde en verraad, genieten en generen, exalteren en epibreren, werd het tijd om het stokje over te dragen. Dat deed hij niet alleen, tezamen met dhr. Van Wijk, deden ook dhr. Rozema, dhr. Van Wijk en dhr. Hopman afstand van hun purperen troon. We bedanken ze voor hun onvermoeibare inzet voor de voortvarendheid van onze geliefde Club. We zullen nooit vergeten hoe deze vier heren ons door het jaar heen geleid hebben naar waar we dan ook maar wilden komen, zowel dag als nacht, zowel goed als fout opgevat. Nooit vergeten we hoe dingen altijd precies op tijd geregeld en gepubliceerd werden, daarbij ook rekening houdend met mensen die enkele tientallen tijdzones naar het westen wonen. Nooit zullen we vergeten hoe zij met ons waren toen we het recordaantal pils in de Goldrush verpletterden om vervolgens doodleuk verder te gaan in de Shooters. Er is een hoop dat we nooit zullen vergeten en een hoop dat we allang weer vergeten - kan je iets vergeten als je het nooit hebt opgeslagen?- zijn. Zo weet ik nog goed dat we bijvoorbeeld… ehm… tja… en die keer na de 11-bierentocht, toen we… ehm… Gelukkig hebben we met z’n allen afgesproken dat het mooie tijden waren en de volgende ochtend stemde daar steevast mee in, het WAREN mooie tijden.

Ik voel me op dit moment een beetje alsof ik een kater heb. Van een jaar lang onbezorgd pilsjes hakken in goed gezelschap na een veel te korte nachtrust van een kwartiertje tijdens de ODMALV naar ineens dingen moeten doen. Ineens is er de verantwoordelijkheid om mails te sturen over commissies, over verpurperingen, ineens moet er binnen een paar dagen een Praespraat verschijnen, ineens is de relatieve rust van afgelopen jaren verdwenen. Waar ik eerst lekker naar de  orrelavond mocht gaan en daar dan op mijn gemakje een bijdrage mocht leveren aan de gezelligheid, wordt er nu van mij verwacht dat ik gezellig naar de stad fiets en daar rustig aan met een biertje in de hand mij ga vermaken. Gelukkig draag ik deze zware lasten niet alleen, nee, ik heb drie mensen aan mijn zijde die zich wel/ook ten volste gaan inzetten om dit jaar ons dispuut nog leuker, beter en decadenter te maken. Wat zou ik moeten beginnen zonder hulp van mijn Vicepraeses Zwagerman, mijn Abactis Wetsteijn of mijn Quaestor Rozema? Het vooruitzicht om tezamen met deze drie helden een jaar lang jullie te dienen verzacht de pijn aanzienlijk. “Het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen” is een gezegde waar ik mij wel in kan vinden, al zou ik het graag willen uitbreiden. In je eentje de slingers ophangen vindt niemand natuurlijk leuk en je loopt ook nog eens het risico dat je er per ongeluk zelf bij komt te hangen. Met zijn vieren  ullen wij vol plezier de slingers ophangen die dit jaar de rode draad vormen voor ons dispuut.

Ik hoop dat jullie net zo uitkijken naar het mooie jaar dat voor ons ligt. Ik zal jullie een kleine vooruitblik geven op de komende maand zodat jullie je al kunnen verkneukelen op wat er komen gaat. Binnenkort begint de verpurpering waarin onze nieuwe ODMAspiranten ********, *******, ********, ****** en ******* lid hopen te worden van onze club. Voor de invulling hiervan is nog input gewenst, geef het op praesidium@odmcenschede.nl! Verder staat er in de planning om alle  ommissies te vullen en op te starten, interesse kan kenbaar gemaakt worden op hetzelfde mailadres. Er zijn ook nog wat jarigen te betreuren komende maand, en wel op de 17e en op de 23e. Jullie weten natuurlijk allang om wie het gaat, maar voor de mensen die deze belangrijke dagen niet extra gemarkeerd hebben in hun agenda’s, het gaat hier natuurlijk om RuPaul en om Miley Cyrus. Mogelijk worden één of meerdere van deze verjaardagen nog extra gevierd, maar daarover later meer.

Rest mij jullie achter te laten met een klein puzzeltje om jullie bezig te houden tot de volgende Praespraat, de eerste met de correcte oplossing krijgt hoogstpersoonlijk uit de handen van de Praeses een biertje aangereikt: 8K1O3P1C5R6A8G met als sleutelwoord “bestuur”.

De uwe,
Praeses Cas I